Urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych, od 1938 w poznańskim konserwatorium uczyła się gry na fortepianie. Od 1943 zajmowała się działalnością kolporterską w ramach Armii Krajowej. Jednocześnie w latach okupacji kontynuowała edukację muzyczną na prywatnych lekcjach u Haliny Ekier (siostry Jana Ekiera) w Krakowie. Po wojnie nadal była jej uczennicą – w Średniej Szkole Muzycznej w Krakowie. Od 1949 występowała w chórze Filharmonii Krakowskiej, od 1955 zajmowała się redakcją programów koncertowych (w Łodzi i Krakowie). W 1958 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie w specjalności teoria muzyki, pracę dyplomową przygotowując pod kierunkiem Aleksandra Frączkiewicza.
Do 1964 pracowała w szkołach muzycznych w Lublinie – w liceum muzycznym uczyła przedmiotów teoretycznych, w szkole podstawowej muzycznej prowadziła lekcje gry na fortepianie, akompaniowała w audycjach szkolnych w Filharmonii Lubelskiej. Następnie do 1978 była pedagogiem w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Koszalinie, a także pianistką w Filharmonii Koszalińskiej. Prowadziła z mężem studium organistowskie w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie. Wchodziła w skład Koszalińskiego Trio Fortepianowego.
W 1980 zaangażowała się w tworzenie miejskiego Klubu Inteligencji Katolickiej i „Solidarności”. Była wiceprzewodniczącą komisji zakładowej w swoim miejscu pracy, wchodziła w skład regionalnego komitetu zajmującego się więźniami politycznymi. Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracowała z podziemiem. 3 maja 1982 została internowana, zwolniono ją 31 sierpnia tego samego roku. Kontynuowała działalność na rzecz pomocy represjonowanym i ich rodzinom (we współpracy m.in. z Komitetem Prymasowskim). Kierowała diecezjalnym komitetem biskupim zajmującym się taką działalnością. W swoim domu zorganizowała punkt dystrybucji nielegalnych wydawnictw. Zajmowała się też redagowaniem, drukiem i kolportażem pism „CDN” i „Gazety Wojennej”. W 1984 została zatrzymana za przewożenie ulotek, a także sztandaru ufundowanego przez byłych internowanych.
Od 1989 do 1991 była senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, reprezentując województwo koszalińskie. W wyborach parlamentarnych pokonała m.in. ówczesnego ministra Aleksandra Kwaśniewskiego. W trakcie kadencji należała do Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, później przystąpiła do Parlamentarnego Klubu Unii Demokratycznej. Brała udział w pracach Komisji Kultury, Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. Nie ubiegała się o reelekcję, rezygnując z aktywności politycznej.
W 1990 była wśród założycieli Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, przez trzynaście lat zasiadała w jego władzach krajowych i regionalnych. Prowadziła aktywną działalność społeczną jako pedagog muzyczny w Koszalinie: organizowała koncerty umuzykalniające dla dzieci i młodzieży (w tym w 1992 zainicjowała Warsztaty Artystyczne Chórów Polonijnych), sesje naukowo-artystyczne pedagogów muzycznych, kursy metodyczne dla nauczycieli szkół muzycznych. Udzielała się także w takich organizacjach, jak Związek Zawodowy Pracowników Kultury i Sztuki, Związek Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków (członek zarządu Sekcji Pedagogów)
Była żoną Andrzeja Cwojdzińskiego, polskiego dyrygenta (zm. 2022).
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Wolności i Solidarności (2013), medalem Polonia Mater Nostra Est (1997), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” oraz odznakami Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. W 2020 otrzymała tytuł honorowego obywatela Koszalina.
/foto koszalin.pl
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 10 listopada 2022 roku w Koszalinie
godz. 10:30 wystawienie trumny z ciałem śp. Gabrieli Cwojdzińskiej – Katedra Niepokalanego Poczęcia NMP
godz. 11:00 Msza św. koncelebrowana przez Bp. Zbigniewa Zielińskiego i Bp. Krzysztofa Zadarko – Katedra Niepokalanego Poczęcia NMP
Bezpośrednio po Mszy Świętej kondukt żałobny uda się na Cmentarz Komunalny w miejsce spoczynku śp. Gabrieli Cwojdzińskiej.
